Wat is een terts? Een terts (van Latijn: tertius, de derde) is in de muziektheorie het interval in een diatonische toonladder tussen een eerste toon en de daarboven liggende derde.
Een terts omvat twee toonafstanden. Het interval tussen bijvoorbeeld de tonen c en e is dus een terts. Er wordt dan gezegd dat de e een terts boven de c ligt. Daarnaast wordt ook de toon die in een diatonische toonladder op de derde toontrap ligt, de terts genoemd. Zo is de e de terts in de toonladder van c. Ook wordt de tweeklank die bestaat uit twee tonen die een terts uit elkaar liggen, als terts aangeduid. De tweeklank c-e is een terts, of de tonen c en e vormen een terts.

Varianten
Tertsen worden nog onderscheiden in grote, kleine, verminderde en overmatige tertsen.

Grote terts
Een grote terts is opgebouwd uit twee hele toonafstanden. Men duidt een grote terts wel afgekort aan met M3 (het basisinterval van majeur).

Voorbeeld: Het interval tussen c’ en e’ is een grote terts

Kleine terts
Een kleine terts is opgebouwd uit een hele en een halve toonafstand. Men duidt een kleine terts wel afgekort aan met m3 (het basisinterval mineur).

Voorbeeld: Het interval tussen c’ en es’ is een kleine terts.

Verminderde terts
Een terts die bestaat twee halve toonafstanden, heet een verminderde terts. Deze is aanmerkelijk zeldzamer dan zijn omkering, de overmatige sext.

Voorbeeld: Het interval tussen cis’ en es’ is een verminderde terts.

Overmatige terts
Een terts die bestaat uit een hele en een anderhalve toonafstand, heet een overmatige terts. Deze is zeer uitzonderlijk, omdat een overmatige terts enharmonisch gelijk is aan een reine kwart.